(http://img2.blogcu.com/images/g/o/k/gokguzu6/delikiz.jpg)
Hüzünler döküyor karanlığıma bölünerek çoğalıyor yalnızlığım kendimi kaybediyorum aynalarda zihnimin pas tutmuş duvarlarda derin bir anda hüznümü soluyorum geceye bir güneş doğmanın özlemiyle sancılar ekliyorum hecelere ve bekliyorum öksüz kalıyor düşlerim ve meçhul oluyorum yokluğunun kıyametine kopuyorum suskunluğumu saklıyorum çığlıklarımı duyan olmuyor duvarımdaki resimlerle boğulup kalıyorum koşar adım düşüyorum yalnızlığa yokluğunun yırtığına yamıyorum zaten ne kaldı ki elde kırılmışlıklar yorgunluklar ve hüzün toplayıp düşlerimi parçalanmış geçmişin koynundan tutunamıyorum sevda sözleri yasaklı kalıyor dudağıma düğümleniyor boğazım kelimeler çözülmüyor ayak izlerimde eziliyor umutlar geçtiğim yollar çiğniyor beni musallaya yatırılıyor tüm sevinçlerimi bir parça daha ölüyorum şiirlerin aşk kokan cümlelerinden kaldırıp cenazemi sensizlik toprağına gömülüyorum ört üstümü yalnızlığım üşüyorum
alıntıdır