(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xat1/v/t1.0-9/10896940_601292583347407_8730384674180666692_n.jpg?oh=726561c477be53e1b0ae58d1d311cce7&oe=56685C10&__gda__=1453357007_2b79cc4519a4ea08492e847c81673239)
Sevmek aslında çok zor bir şey olsa gerek. Karşılıksız, yürekten ve bir ömür sevmek…Yüreğin çarptığında gözlerinin bir başkasını görmemesi ve sadece onu hissetmek..İşte böyle bir şeydi sevmek. Zordu biliyorum bu zamanda bir insana bağlı kalabilmek ve içinde bir aşkı taşımak. Hayatla mücadele etmeyi gerektiriyordu ilk başta ve sonra arka arkaya gelen diğer zorluklarla…İşte böyle bir süreçten geçerek sevmiştim seni. Belki imkansız olman hoşuma gitmişti belki imkansızı mümkün kılmaya çalışmam, ama her he olursa olsun sevmiştim ben seni ve bir ömür boyu sevecektim bunu sensiz kaldığımda anladım.
Bir gün sana geldim ama seni bulamadım eskisi gibi. Beni gördün ve kelime bile etmeden geri götürdü adımların seni.
Ve gittin bir daha geri dönmemek üzere…
Gözlerim doldu, ağlamak istedim ama ağlayamadım…
Artık haramdı bu şehirde yaşamak…
Gittim olabildiğince uzaklara, seni unutacağımı sanmıştım…Ama mümkün olmadı senden uzakta olsam bedenen yüreğim sende kalmıştı bunu farkettim.
Farkettim ama bu farkediş bana seni geri getirmeyecekti biliyordum…
Ve sustum sonsuza dek…
Gözlerimi kapattım bir daha açmamak üzere…
Seni unutmanın başka bir yolu yoktu çünkü..
İlk defa bir gece yanıma geldin ve bana sarıldın..
Ellerimi tuttun ve sabaha kadar kollarımda benimleydin, benimdin sonra sabah oldu, güneş doğdu ama ben uyanmadım…
Seni hayalde olsa yaşamanın heyecanı yetmişti sensiz atan kalbime…
Son kez atmıştı kalbim seninle…
Şimdi artık bensiz bir hayatı armağan ediyorum sana..
Sesimi duymadan , ellerimi tutmadan yaşayacağın ve bir daha seni seviyorum diyemeceğin bir hayatı armağan ediyorum…
Hadi artık mutlu ol olabildiğin kadar