(https://scontent-vie1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/12540933_1653328771599345_3174185983440192166_n.jpg?oh=2ede7db62b0a5f165c89117d3893fcc7&oe=57273662)
İçimdekileri anlatabilsem, belki rahat bir uykunun gelme olasılığı yükselecek.
Kafamın içindeki seslerden kurtulsam, biraz sussalar kalbimi duyabilme fırsatım olacak sanki.
Çocukluğumdaki temiz gülüşlerimi, saf kalmış çocuksu gülüşlerimi çok arıyorum Allahım
İçimi acıtan, beni benden alan her şeyden de sana sığınıyorum.
Korkuyorum ve bir o kadar uzaklaşıyorum kendimden.
YALNIZLIĞIM, ARTIK İÇİMİ ACITIYOR. VE BEN BUNA BİR ÇARE BULAMIYORUM.
Susuyorum, korkumu biraz daha kendime kabul ettirmek adına, susuyorum sadece.
Kendi kabuğuma çekiliyorum, gidenlerin gitmelerini izliyorum kışın bu ayında.
Sonbahar kokusunu alıyorum okuduğum kitapların sayfalarında.
Ne kadar kırıldığım, ne kadar kendimi unutmuş olmama rağmen, ben yine herkese aynı duygularımla, korkma, ben varım mesajını veriyorum.
İŞTE BU YÜZDEN HEP KAYBEDİYORUM.