(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/12651169_942539075795451_3013019442218081953_n.jpg?oh=72c9848586996f6c2659676bb35d2ad5&oe=57594B81&__gda__=1462216683_8f2f8477374276a9d5c593328efc83b4)
Artık Kırılıyor Direnişim..Ömrüm.
Yorulmaz Dediğim Düşlerimde Yoruldu...
Oysa Ne Çok İsterdim Bir Umut Aramaya Yeltenmeyecek Heveslerim Olmasını...
Nasıl Bu Kadar Çabuk Tüketildi Her Biri...!?
Nasıl Böyle Umarsızca Çıkarıldı Gözden...!?
Bu Hikaye Nasıl Bitti Böyle...!?
Başladığım Noktaya Dönmekten, Döne Döne Kendime Dolanmaktan, Dolandıkça Nefessiz Kalmaktan Bitkinim...!
Gerçek Bellediklerim, İnanıpta Benim Bildiklerim, Ezberleyipte Kendim Yaptıklarım, Yaşadıkça "İyi ki" Dediklerim Keşkelerle Anılıyor Artık...!
Senin Yaşattıkların, Yaşarken Benden Çaldıkların, Kırdıkların, Döktüklerin, Gözyaşlarım, Mutsuzluğum, İsyanlarım, Aldanışlarım, Kızgınlığım, Kırılan Hayallerim, Yanan Canım, İçimdeki Çocuk, Sesimdeki Heyecan, Hepsi Ama Hepsi Geride Kaldı Artık...
Gerçek Sanıp Aldandıklarımın Aslında Hiç Olmayanlar Olduğunu Farketmenin Hüznü Sardı Kimliğimi...
Tüm Kalbimle, Çıkarsızca, Hesapsızca Yaşadıklarımın İnkar Edilemez Soyutluklar Olduğunu Öğrenmenin Sızısı Sardı Yüreğimi...
Bu Nasıl Bir Aşkmış Sevgili...
Bu Kadar Acı Çekerken Bile Mutlu Olmak Benimki...
Kılavuza Gerek Yok...!
Bir Mum Sönerde Işığı Nereye Giderse Bütün Senlerim Orada Şimdi...