(https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/12920416_1598715527120059_7124832448012228964_n.jpg?oh=ed6ec3c54fcbe0e6157b1d44dd25fd31&oe=5782C963)
Hiç ister miydim sana böylesine aşıkken el gibi seni seyretmeyi? Burada çaresiz bir başına sevda yaşamayı ?Sen benden çok şey çaldın. BENİ KALBİMİ SEVDAMI ….SENİ UNUTMAK ADINI SUYA YAZMAK KADAR ZOR BE GÜLÜM..Hiç göremediğim ama daima hissettiğim gözlerinden bir yudum nefes alıp sana yazıyorum yine...Yürek mürekkebiyle yazılmış onca karalamaya inat seni yaşıyorum satırlarımda,Sen ve ben. İki ayrı kentin sabahında aynı güneşle uyanan iki sevdalı. İmkansızlığın içinde, yokluğun acı nefesinde " sevgiyi " soluyan iki yürek..Boşver be bitanesi;suyla ateşin, geceyle güneşin birbirlerini sevmesi gibi imkansız olsa da aldırma...Biliyor musun bitanesi;yağmuru dilenen kuru toprak gibi her sabah hiç bilmediğim nefesini soluyorum ben. Güneşi bekleyen kuru yaprak gibi akşam kızıllığında gelecekmişsin gibi hep seni bekliyorum..SENİ Yüreğime katsam,
¦Bilmem sana “Umut” desem, “Can” desem, “Canım” desem, “Sevgi” desem, “Sevgilim nefesim .desem.. Ne desem az sana…BİLİYORUM Seni severken bana hiçbir zaman geLmeyeceğinin farkındaydım... Ama sevdim işte İmkansızLığına inat büyüttüm seni..Canımdan can biLdim yüreğini nefesimden nefes biLdim seni... ÖLüm oLsan da sevdim seni Sadece sevdim...Hem de seni “ S e N D e N “ çok severek..Uğruna “ Y ü R e Ğ i M i “ bedenimden sökerek..Kimileri seviyorum der, çünkü ezberlemiştir;Kimileri diyemez çünkü gerçekten sevmiştir...