İNANMIYORSUN! Yüce mevlâ seni yar yazmış bana, Bilirdim diyorum inanmıyorsun. Gülen gözlerinde ayrı bir mana Bulurdum diyorum inanmıyorsun. Sensin konuşurken gözleri gülen Sensin geceleri uykumu bölen İster can yoldaşın isterse kölen Olurdum diyorum inanmıyorsun. Yüreğim sevginle kaynayıp coşar Hasretin kanatır yaramı deşer Fizan’a da gitsen peşine düşer Gelirdim diyorum inanmıyorsun. Vurulmuşum ürkek masum haline Gölgeni değişmem dünya malına Gözümü kırpmadan senin yoluna Ölürdüm diyorum inanmıyorsun. Az çekmedim kaprisinden nazından Söz veripte cayıyorsun sözünden Eserinle öğün senin yüzünden Delirdim diyorum inanmıyorsun… İsmail GÜL |