Gitti,
Gitti ki acılar denizinde
Debeleniyoruz.
Çıkma çabamız içten değil belki,
Bu denizi terketmek değil isteğimiz.
Oysa dili dönse,
Neler söyleyecek bize.
Istırabımızın ne kadar boş,
Ve onun ne kadar huzur dolu olduğunu...
Belki bize rahat bir yer
Hazırlamakla meşgul,
Sonsuz köşemize çekilmeden...
Önden gitti
Bilinmeze pür telâş,
Şimdi duyguları dingin.
Yastıklarımızı kabartıyor belki
Rahat ettirmek için.
Sonsuz köşemize çekilmeden, kim bilir?
Halenur Kor