Çalsın bilindik akort çiçekler açsın gece
Hazanı şad eylesin bu sonbahar akşamı
Kırlarda çiçek çiçek ağaçlarda yapraklar
Dökülmesin gül bahar kuşlar göç zamanında
Geri gelmiyor ömrün yaşanmamış yılları
Derman olmuyor hazan sarı sonbaharları
Bir bahar yaşamadım neş’emde sevincimde
Artık açmasın güller değişti tüm mevsimler
Sonbahar dökülüyor bahtın karanlığına
Ne zaman geleceksin viran olan bağıma
Hayaller kurmuştuk hep yıldızların altında
Ne güzeldi gençligin yeşil şen baharında
Dertten tasadan uzak o gençlik çağlarında
Kopardı içimizde bilinmez bir fırtına
Şimdi nerdesin söyle yeni doğmuş hilâl ay
Soldurdular yüzünü derman olmayan yıllar
Hüzün kapıyı çaldı pencereden bakıyor
Son bulmayan bu vuslat içerimi yakıyor
Gidipte dönemezsem gurbetin kollarından
Yollarıma gül dökme umutlar bağlanmasın
Sanma ki her düş hayra yokuşun yollarında
Binmişim gidiyorum imamın kayığına
Anlatamam hüznünü sonbahar rüzğarına
Yaprakları dökülmüş sarı papatyaların…
Nurten Ak Aygen