Çatılmış kaşları sıyırıp dağlardan
eleşi kağıtlarından bayrak çiçek dik gramofon kağıdından
kedi merdiveni as ve türlü çiçekler yapıp sınıfını, bahçeye
ve sokakları süsle..
çocuk:
senin en büyük bayramın yaklaştı.
CUMHURİYET BAYRAMI SAKIN UNUTMA!
çocuk bunu aklının bir köşesine iyice yaz yazki;
bir de şiir dürüyorum.peşin peşin sundum size
ATATÜRK’Ü SAKIN UNUTMA!!
kentsoylusunun bahçe duvarı olmaz
fantastik rüyası olur yapay ayçiçekleri
vazosunda yapay güller bunalımlar
ve gün batımı akşamı çoktan gömdü.
ilkbahar
ajitasyona uğramış ikbal
muhafazekar duygular
omuz omuza isyankar
bize bir devrim devirmeli yaşamda yaşamı üç pula satmayan
yaşamak istemiş ölümlü döşeğinde..
ölümü konduramayan; insanoğlu:
tüm iyimserliğiyle bekler
sayıklar sayıklar sayıklar... gün ışımadan
ayağa kalkacağı günü:
mücadeleci,
mücahit köylü;
mülteci, kiracı, gecekondu:
mücizevi, yaşam iç güdüsel bir tanrı beklentisi.
bir müjde!
bir mücize nefes almak
sesin ayaklanması ilkbaharda yeşil yapak yaprak
oysa; mutluluk getirmemiştir yaşamak
insanoğluna:
us aldatmıştır kendini klasik evrenin aracı olan
yanılsamalar
mitolojik, düş ve fantaziler bir türlü ulaşamamıştır nirvanaya
çakıl taşı toz toprak
cennette bu dünyada cehennemde..
en alasından çoraklaşmış yerindenaşk ile sarsılan din ruhun çöl çiçeği kaktüs
boy atmış öfkesi burnunda tanrılar
yalınız rüzigar esmekte
nerede?
dostu, ailesi, arkadaşı ve sevgilisi, kız kardeşi, anası
ve güvenli çocukluğun neşesi:
nerede?
kıvancı ruhun baskıcı ateşi,
günışığı;
umutsuz ve çılgıncasına titrek ses kaçışıyorlar gizli yerlere
aklın ücra köşesinde o sıkıcı,şan, şöhret güç ve iktidar
çatışmasında arzular ve özlemler
anadolumun topraklarında..
düş kırıklarının verdiği zarar uç noktasında:
peyderpey tedirginlik
eziliyor izmarit gibi ayaklar altında çiğneniyor
insan hakları ve bu büyük gerilim.
yaşam kiracıları:
adına ne söylense, ne yazılsa az düşer elden, ayaktan, gözden
ah! sığırtmaçlar şairin aklını çelenin düğünü imgeler, bayramlar
yalnızlığın köy korucuları:
ah! anafikrini sevdiğim alem!
fikrin derinliğinde kaybolan kürdili hicazkar meşrebim;
usumun kör köşesi:
usulca dokunur ruhuma kuru bir rüzğar
bir geçişten tek iz
iki şarkı gibidir zaman zaman aklın ucuna dokunan
aklanan aldanan ve aldatan
içimde bitmek tükenmek bilmeyen yurtsevgisi:
yurtsever ve özgürlükçü
mavi ve kırmızının zıtlığı
soylu ve entellektüel
ve bunalım ve modern çağ hastalığı
moda esintisi mi?
çağ atlayan:
bu değişim
bir öykünme sonucudur
bakışımdaki pencereden
ahlaksal ve anıtsal..
çökme!
öyle karamsar işlevselliği insanı korkutur, yorar
ikilem..
yaşam düzlükte ayrılan dört yol ağzı, yol ayrımı
başında ve sonunda insanı şaşkına çevirir..
el, ayak tutmaz,
ve iç karartısı bir sarartı
alıp başını gider uzaklara esin perileri:
çarpışır bir ömür kendi içinde.
duygular ve us,
doğa ve insan;
iki sesi bir arada tutan suya düşen aksimiz..
ruhumuz bize bakan ayna:
ve karanlığı delen ayışığı: kendini aydınlatır
suyun ve ateşin gücü
ne ise; yaşamak için gereksinimi
ruhun:
bir tanrıya ihtiyaçtan ayak diretmek
ve bükülmez bilekler
boyun eğici değil;
doğanın insana karşı sunduğu:
yoksulluk ve yoksunluk
ve insanın direnme çabası:
eskiden olduğu gibi, bu günde değişmedi.
düş kırıklıkları
mutluluk ve mutsuzluk
ölüm ve yaşam!
bizim umudumuz umutsuzluktan doğan mutluluk!
çoğu zaman karanlıktan sonra can bulur
şafak söker kuşkusuz..
ama; hangi yoksul çaba: bizi yanıltmaz..
gücüne güç katan tanrı eğilimi son bulmadıkça.....
yanılsamalar...
Nurten Ak Aygen