Katrankarası bakışların
siyah paltonu hazırla kışa
karşı kıyılara vuran ısıtsın ellerini
ak bulutlar kat kat güneş çeksin üstüne
hey gidi hey
demek sende gidecektin mevsimler gibi heyulâ
zaman kumsalına sığınan milyarlarca yıl süren zaman
kaçamağı
ak dişlerin izleri duruyor halâ gamzeli sol yanağında
kulaklarım uğuldamakta
ormanların derinliğinde ayın korkunç ölüsü:
dolaşıyor son-suz-luk
suda açılan halkalar gibi halka halka
mavi ırmaklar boyunca
ıssız köy ışıkları, köşe başları, gece kuşağı bağlanmış yıldızlar savruk
kundaklanmış sesleri topluyor avuç içinden eteklerine zaman
ağaçlarda o romantik rüzğarlar, şarkılar söylüyor sevdiklerine;
tırmanıyor ağır ağır tepelere
her kafadan bir ses, bir devinim
döngünün ölümsüz hatırasında nesilden- nesile
siyah beyaz tasvir edilmişmiş bir resim gibi duruyor dağlar
hey cennete gideceği yolları bekler yoksul,
cehennem kapısında kara yazgıyı duayla yaslanırken
gül dudağının arasından uzanan güneşi çek üstüne bulutların
üşümesin kırlar,
üşümesin kalbinin içi ölümsüzlüğü satır satır işleyen tanrılar
değişmedi yıldlardır
dolaşır durur üstümüzde katrandan kara kuşkular
gecelerin acıları çığırtkan anka kuşları yaralı
cam kırıkları üzgün ve kış şiirlerini anlatıyor
elleri boyalı gelinciklerin
fırtınanalar kopuyor vakitli- vakitsiz
gecenin düşlerinde koyu tonlar yaylıyor
soğan zarı inceliğinde yürek, can ceviz kabuğu içinde
kafatasım elhamra;
sıkldım bu yengenç kıskacından
yavaşlıyor adımlarım
her geçen günün saltanatında ihtiyarlıyor zaman
düşerken takvimlerde bir yaprak her gün
artı şikayet defterinin melekleri münker ile nekir
sevaplarla - günahları pay ediyor.
omuzbaşında.
Nurten Ak Aygen