Acı bir deniz..
Biliyorum
Hepimiz yüksek gerilim hattından geçer gibiyiz
Öfkeliyiz
Dışarda kaldırımlarda kar kalıntıları
Hava buz kesiyor
Ve her yerde ölüm kokusu:
Ve düş kırıklıkları içinde
Aramızda kopan ipler
Yok ediyor birer birer eski alışkanlıklarımızı
Telâş içinde hayat
Korku içinde dünya ölüm hıçkırıyor her köşeden
Cehennem kazanı kaynıyor namert
Öfkeler taşıp gitmekte
Irmak boylarında
Ve yıldızlar kayıp gidiyor adsız
Kalmadı meyvelerin tadı.
Dudaklarda ansız beliren şaşkınlık!
Ve akılalmaz
Dilde kekremsi o acı tat sakinliği içinde turunçgillerin
İçimizde kendi kendisini kapanan kapıların ürpertisi:
Gizli hazsız yaşama isteği
Hiç aklımdan çıkmıyor
Hergün yenisi ekleniyor acıların halkaları zincirleniyor
Ve içimde evcilleşmemiş yabani öfkeleri
Kim dindirebilir ki;
Gözümüzün önünde ölüm tohumu ekilen tarlalar
Sanki, bir eşkiya günlüğünden çıkmış
Dere tepe düz gidiyor
Ah akılalmaz aklıma düşüyor kötücül geceler
Avutmuyor insanlara inancı yitirdi kalbim
Şimdi benden çok uzaklarda
Ruhumdan kovulan dinlerin inancı
Yalnız bir sahil gibi sarp kayalıkları döverek dinleniyor ruhum!!
Sesim öylesine cılız yorgun ki;
Şimdi!
Baba yüzünü hatırlayamayan bir çocuk geziyor düş içinde
Soğuyor bedende ruhum!!
Yalnızca düşlerin ölümsüzlüğü çarpıyor ruhumda gece bittiğinde
Yaşama inancını çalan kimdir bu hırsızlar
Teninin kokusu yabancılaşmış
Köşe kapmaca oynuyor acılar ve kederler, savaşlar kız kardeş!
Ve her köşede tutsak sevinçlerimizin kölesi:
O büyük acı bir deniz.......
Nurten Ak Aygen