(https://scontent-lht6-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-0/q82/p480x480/17629849_1784682685193156_8318072461243992105_n.jpg?oh=e80371985ba1c94605464e22c4d27986&oe=5957E389)
Kararsızlık girdabına kapıldı mı insan, kervan geçmez dağlarda mahsur kalmış biri gibi çaresizleşir. Sorular, çaresizliğin puslu denizinde kürek çekmeye başlar…
Verilecek kararın sonunda pişmanlık mı yaşanacak, mutluluk mu? Bir karar vermek mi iyi, kararsız kalmak mı? Mevcut halin size iğne gibi batan zamanları mı, yoksa yeni bir kararın ardındaki bilinmezlik mi? Mevcut halin rahatlığı ile rahatsızlığı, terazide dans etmeye başlar… Kararsızlık törpüsü yüreğinizi bir tezgâha yatırarak, törpülemeye başlar…
Kararsızlık girdabı sizi içine almışsa bir kez, bir karar vermeden kurtuluşunuz imkânsızdır. Girdaptan sizi kurtaracak tek şey bir karardır. Yaşadığınız her saniye sessizleşirsiniz, susarsınız… Sorular, endişeler, sizi suskunlaştırıp, sessizleştirir. Bu durumda verilecek en kötü karar bile, bu girdabın zararından daha azdır.
Bir kavşakta kararsız kalmış, varmak istediği yere, doğru yolu tercih ederek varmak isteyen bir yolcunun, panik haline sahip olursunuz. Zira vereceğiniz kararla bilinmezin perdesini açacak, yeni bir yolculuğa başlayacaksınız. Yeni bir sorumluluk, yeni bir hal ile karşı karşıya kalacaksınız… Bilinmezlik insanı her zaman korkutmuştur, lakin bilinmezliğin, bilinenden daha iyi olmadığının garantisini kim verebilir? Bilmememize ve mevcut halin tüm rahatsızlığına rağmen, yeni bir karar almakta zorlanmamızın sebebi nedir?
Mirza Tazegül.