(https://scontent-lht6-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/17457313_1783650021963089_6695078164502925136_n.jpg?oh=e68e2f1773e1c2de6d8e6a717494a289&oe=5961D58E)
İnsan bazen görmemeyi diler, görmediği bir şeyi, bilmez. Hissetmediği bir şeyi anlamaz. Tanımadığı bir şey hakkında fikri yoktur. Görmek, tanımak, hissetmek mi zor? Yoksa görmemek, bilmemek hissetmemek mi? Bilinmeyen bir şeyin zorluğu yoktu. Bilinmeyen bir şey zor olmadığı gibi bilinmezliğin çekiciliğine de sahipti. Belki de ruhumuzu bu bilinmezliğin cazibesi ele geçiriyor.
Hani hızla denizlere akan bir nehrin önüne bir yerde baraj seti çekersiniz baraj gölü olur ya sonrada birini görürsünüz o set kapakları açılır.
Nedense her şey iyi başlar. Heyecan doruktadır. Özel hissedersiniz, özel hissettirmek istersiniz. Ruhunda olmak istersiniz, ruhunuzda olsun istersiniz. Yaşarsınız alabildiğine, yaşamak istersiniz. İyi ki tanımışım dersiniz, hiç tanımamış olmayı aklınıza dahi getirmezsiniz.
Lakin ilerleyen zamanlarda garip şeyler olmaya başlar… Kıskançlık, özlem, değiştirme çabaları baş göstermeye başladığında iki taraf arasında garip bir çekişme başlar. Onsuz yapamazsınız, onunla da yapamazsınız. Alışkanlık mı, sevgi mi aşk mı tespitte zorlanırsınız. Ağlamakla gülmek arasında hızlı geçişler yaparsınız. Ruhunuzun bir yanı sıcacıkken diğer yanı üşümektedir. Kimi zaman her şeyinizi vermek isterken, kimi zaman hiçbir şeyinizi vermek istemezsiniz. Kimi zaman her şeyinizken, bir anda hiçbir şeyiniz olur. Duygular arasında hızla akarsınız, sıcak duygu ile soğuk duygu arasında ılık duyguya ulaşamaz, yorulur şok yaşarsınız. Vazgeçmek istersiniz vazgeçemezsiniz… Adanmak istersiniz kabullenemezsiniz… Tuhaf bir duygu girdabına kapılıp çıkamazsınız, derinlere çeker girdap sizi
İşte o zaman tanımak mı iyi hiç tanımamış olmak mı? Bu soruyu sık sormaya başlarsınız. Sorarsınız ya artık bu sorunun da bir anlamı kalmamıştır, tanımışsınız bir kez… Tanıdığınıza pişman mısınız yoksa değil misiniz?.. Karar veremezsiniz.
Mirza Tazegül.