(http://www.edebiyatdefteri.com/resim/resimli_siir/buyuk/1085113.jpg)
hüzünlü bir düşle
götürülürken ruhum
mavi bir denizin dalgaları kesti yolunu
kaç acısı var diye sordu dalgalar
hüzünlü düş dedi-ki, hiç sayısı yok
dalgalar hiç yoksa bize ver onu
hüzünlü düş, olmaz bu bize emanet dedi
dalgalar, nasılsa hiç acısı yok dediniz
siz hüzünsünüz
onu bize verin-ki serinliğe karışsın
mavilerde yüzsün
kıyılarda yürüsün
veremeyiz dedi hüzünlü düş
bu senin bildiğin ruhlardan değil
sen anlamadın belki ama
acılarının sayısı yok derken
sayılmayacak kadar çok demek istemiştim
baş edemezsiniz siz
dalgalar daha iyi-ya acısı çoksa
Köpüklerle yıkarız güneşle kuruturuz
onu bize verin dedi dalgalar
hüzünlü düş olmaz-ki ben onsuz ne yaparım
başka meşgalem yok-ki hem o,bana emanet
dalgalar, sen kendini düşünüyorsun öylemi
hüzünlü düş siz onu köpüklerle yıkarken
ben denizin dibini boylarım
ya tekrar bana ihtiyacı olursa
ne yaparım-ki derinlerde vurgun yersem
geriye dönemem-ki
dalgalar, seni bir dalganın kucağında
emanet bırakırız
durmadan sallayıp uyuturlar seni
ne dersin söyle
hüzünlü düş, eğer ona yakın olacaksam
neden yok derim-ki der
ve ruhumu dalgalara teslim ederler
Sabahat Çelik