(http://www.edebiyatdefteri.com/resim/resimli_siir/buyuk/1093195.jpg)
Zaman örtüyor değil mi hem de usulca;
Islak zeminde kaykılmış bir kiremit,
Yorgun gözlerinde gecenin ölüm tadı gizli madem,
Aykırı bir cümle kurmaya mı meyyal yoksa s/ağır özlem?
Biriken sorulardan sızan harfler kan tadında,
Yaraları gecenin zan altında,
Kanıksananla tahayyül ettiklerim ruhu adına
Tüm ölü kinayelerin.
Z/ar tuttunsa s/akla hileni;
Yas tuttunsa sakla dökülen incilerini
Aşka tutulduysan unut gitsin dünkü ölüleri,
Yana yakıla yıka ayak izlerini bedellerin
Tutuşana inat yürek tutulmasına biat
Sakıncalarını göm öfkenin saçtığı zehrini.
Açılar kaygan, eğik, meşakkatli;
Gölgeler kasıtlı inan ki;
Derme çatma mutluluğun hezimeti mademki çöktü evrene
Dil yarası imgeleri de sağalt usulca
Hatta gerisin geri kaç meftun cümleleri de sırtlayıp
Zamandan arakladığın mesnetsiz saniyeleri de böl:
Böl ki çoğaldığına kani olsun sevda masalları
Eksilen hangi huzme ise.
Yıka kanla bir de masumiyeti taçlandırsın Tanrı,
Ki yordasın iki büklüm kerametini dünden sarkan;
Gizemi sadece senin içini burkan
Sona meyledip hangi sırtlansa deli fişek gönlün
Tebessümünü kıskanan
Son sürat sakın kendini teneşir paklayan sevdalara düşmeden
Irak yüreklerde ırgat bir sağdıç bellediğin ahkâmları da
Görmezden gelsin büründüğün asalet
Üstelik düş perisi kalkanında gecenin
Varsın teğet geçsin ölüm son kere
Ve sokul evet, sadece sokul
Kutsandığını bildiğin hani metanet ise.
Yine evrenden armağan gözyaşına kurban
Bir siluet babında sakındığın gözünden
Ve geride kalan sadece o hoş seda
Zincirleme kazalardan arda kalan
En yürekli cumhuriyetsin madem
Şu beyhude insan pazarında.
Gülüm Çamlısoy (Gülüm Çamlısoy)