Geliyorum canım geliyorum
Az kaldı toparlanıyorum
Şehrin sokaklarını dolanıyorum
En çok nerede delirmişim
En çok sigarayı nerede içmişim
Hangi zamanlarda, hangi mekanlarda
Yeter diyip isyan etmişim bakınıyorum
İçimin yandığı, canımın acıdığı bir köşebaşında duruyorum
Kaldırımında kuruyan gözyaşlarımın olduğu yere bakıyorum
Kimseler görmüyor onları ama ben görüyorum
Gözlerim doluyor, aklım çıkıyor, ağlayacak gibi oluyorum
Öfkem ruhumu ele geçiriyor bir an
Hayır diyorum hayır bu sefer olmaz ben kazanacağım
Kuruyan gözyaşlarımın üstüne ilk kanı akıtıp savaş açıyorum
Bir daha burada ağlamayacağım yemin ediyorum
Geliyorum canım geliyorum
Az kaldı toparlanıyorum
Odamdaki hüzünle vedalaşıyorum
Hıçkırıklarıma eşlik eden yorganımla yatağıma göz atıyorum
Sen diye sarıldığım yastığıma son bir kez daha sarılıyorum
Sessizce fısıldıyorum sensizliğe veda ediyorum
Onu burada tek başına bırakıp sana geliyorum
Git deme artık ben senden nasıl gidilir bilmiyorum
Ateşinde yanmaya, soğuğunda donmaya, bastığın toprağı öpmeye
Geliyorum canım geliyorum.
Şiir: Kadir Kıştan
Yorum: Kadir Kıştan
https://www.youtube.com/watch?v=uz-4QH8Mzfg