Başı Sonu 'SEN'
vakit gece
zifiri karanlık
mevsim güz mevsimi
ve ben gülmeyi özledim sevgili
şöyle gönlümce
gözlerimden yaşlar akarcasına
özledim gülmeyi..
bağırmayı özledim birde
avazım çıkana dek
duyurana dek sesimi
sensizliğime ve SEN’den başka her şeye
herkese..
özledim kendimden geçercesine gezinmeyi
unutmayı özledim
birde ikindi sessizliğini
sensizliğin ikindilerinde..
özledim bir çift gözde yaşam bulmayı
ve kanatlanmayı bir güvercinin gölgesinde
toplanmış ne kadar çiçek varsa
her birinde seni bulmayı..
güle benzeyişini özledim
senden gül diye söz etmeyi
bilirim, her şey yerinde güzeldir
güller ise gülizara aittir
sen gül ki gönlüme güller doğsun
sen gel ki vardığın yer cennet olsun ..
şimdi sensiz cennetsizim
şimdi sensiz kifayetsiz
kırılmış kalemler, kelimeler tutuk
prangalar vurulmuş umutlara
ve çocuklar artık ağlayabilecek yaşta
şimdi mağlubiyete oynuyorum
bir gün çekip gideceklerini bile bile
hatıralarınla boğuşuyorum sendeliyorum,
yaşam mücadelesinde, sensizim..
şimdi imkansız bir aşka oynuyorum
mağlubiyeti kabullenmiş duygularım
yenilgisiz skor tabelalarında mağlubiyete oynuyorum
bilmiyorsun, böyle de mutluyum
adın hatırımda ya,
o yetiyor bana ..
yalın yalnızlıklar yaşıyor gönlüm
uzak ayrılıklar yaşıyorum ..
bedenler arası gitmelerin tükendiği ilişkilerde
ayrılıklarım var, umutların bir başka bahara ertelendiği..
mektuplar biriktirdim
sana yazdığım
içinde sen olan
şimdi kapanırken zarflar
sitemsi vedalarım var
kelimelerim ürkek, virgüller hep endeksli noktalanmaya
ne zaman başlasam
ünlemle bitecek yazılar yazmaya
soru işaretleri takılır satır aralarıma
bu yüzdendir işte mektupları yakışım,
yazamayışım duyguları
gizlenişim..
sana şiirler biriktirdim
hiç kimseye yazmadığım ve bilmediğim kelimelerle
anlamlarına varamadığım deyimler kullanıyorum
belirli belirsiz boşluklar bırakıyor
belki gelirde doldurursun diye bekliyorum,
gelmiyorsun..
gelmiyorsun,
buğulu camlara yazıyorum adını
üzerine mutluluk ütopyaları çizip
boş beklentili sözler yazıyorum
göndereni yok olup
alıcısı belli olmayan sitemler ediyorum
içinde sen olmayan yaşantılara..
şimdi sensiz iklimsizliğe oynuyorum
olmayan baharlarda susuzluk çekiyorum
yıpranmış hayallerim
güne bakamıyor, haftaları sayamıyorum
saatler durmaksızın akıp giderken
ben sende gizleniyor
sende tükeniyor
ve sende bitiyorum…
aldırmıyorum artık akıp gidiyormuş zaman
ölümlerden sıyrılıyor bedenim
gözlerim kuvvet kaybında
son demlerimi yaşıyorum
hatırlatmalıyım, ben sensiz ölüyorum ..
ağlamıyorum artık ayrılmalara
çünkü; her ayrılıkta bilirim ertelenir mutluluk
başka baharlara..
alıştım artık akıp giden zamana
sağanak sağanak yağmalara
nefes nefes tükenmelere
her tükenişte biraz daha büyümelere
biliyorum,
yetmiyor artık mevsimler suskunluğuma..
alıştım artık sonunu bulamadığım yazılar yazmaya
kalemi her ele alışımda bilirim
düğümlenir yine söyleyeceklerim
kelimeler kifayet etmez güzellik diye SEN’i anlatmaya
bilirim, her güzel ancak tadında güzeldir
seni şiire yazmak, dalından koparmak
seni şiire yazmak, boşluğa nefes salmak
seni şiire yazmak, son demlerini ölümsüz yaşamak..
ben bir şair değilim veya roman yazarı
veya üç beş satır söze anlamlar yüklemeye çalışan biri
hiç düşünmedim
denemedim de
seni anlatmak için güzel sözcükler kullanmayı
çünkü;
seni anlatabilecek sözlerin hepsi zaten güzeldi..
baştan ayağa seni anlatmak marifet
iyisi mi
senden yararlanmalı
gözlerindeki yalınlığı görmeli
anlamına varmalı
belirtilmemiş milyonlarca güzelliğin
adında baharlar gizli
seni anlatabilmeye
yeni bir isim bulmalı
daha önce duyulmamış
anlamına varılmamış yepyeni bir kavram
çok uğraştım
uzak ırak ülkeler dolaştım
bir hayale daldım
bir uykuya uyandım
bulamadım seni anlatabilecek bir ahenk..
iyisi mi
baştan ayağa sen demeli
sen sen sen
yine de sen
ille de sen..
iyisi mi şiir diye seni anlatmalı
satır aralarına da klişeden uzak
yalansız kişiliğini gizlemeli ..
iyisi mi
şiire ‘SEN’ demeli..
görüyorsun işte anlatamadım yine seni
hani sitem ederdin
“niye bana şiir yazmazsın diye”
sensizliği anlatmak böylesine güçken
sana senliliği nasıl anlatabilir insan
hangi kelimelere yüklenebilir ki güzelliğin
hangi cümlelerde belirir derinliğin
iyisi mi
yararlan bütün betimlemelerden
her şeyden al bir özellik
gülden güzelliğini al
karanfilin derinliğini
lalenin inceliğini al da
bir demet sun kendine kendin diye..
belki onlar kifayet eder güzelliğine..
şimdi yine bir şiirdeyim
sonunu bulamayacağım
noktasını koyamayacağım bir şiirde
ve yine özlemliyim,
istemeden de veda etmeliyim
elveda sana sevgilim
gülce elveda
karanfilce elveda
lalece elveda
narince elveda
elveda meleğim
hoşça kal..
Sen sakın kapatma gözlerini, kapatırsan eğer; maviler hayata küser.