Her bi yürek acisi, Icimden firlayan bir öfkeye dönüsüyor...
Sevgimin yüregimde mahkum kalmasi, beni daha bir yorgun düsürüyor.
Sanki gücüm bitecekmis gibi geliyor, kimi zaman,
Gözlerim daraliyor, seni düsünüp duygulandigim anlarda..
Beni cevreleyen senlerle dolu parcalar, bana sensizligi giydiriyor...
Alisiyorum soguk aksamlara, ayaz gecelere, günessiz sabahlara...
Alisiyorum sensizlige...
Yoklugunu hic düsünmemistim yanimdayken,
Dokunmamistim gülüsünün olmayacagi günlere...
sensiz gecebilecek saniyeler bile tanimsizdi bende..
Sen vardin ve beni sevendin o günlerde..
Gidecegin günü yazamiyordum,ne beynime nede icinde yasadigin yüregime...
Gidisindi belkide bana gercekleri gösteren...
Ve ben alismaliydim gelisine alistigim gibi gidisine...
Yüzüme yansiyan gülüsünü unutmaya,
Gözlerime yer ettigin bakisini silmeye,
Ellerimdeki sicakligi sogutmaya,
Ve yüregimdeki seni soldurmaya...
Alismaliydim Sensizlige..
Alisiyordum, sensiz yasamalara..
Ben alisiyordum da, yüregimi alistiramiyordum,
Anlatamiyordum gidisini, artik olmayacagini.
Kaybolmus günlerde asili kaldigimizi,
Anilarla dolu o günlerle zaman doldurdugumuzu...
Hissettmek istemiyordu, varliginda benim hissedemedigim gibi,
Kabüllenemiyor, vazgecmek istemiyordu senden...
Ben yokluguna siginirken, o varliginla tütüyordu,
Her anini bana yansitip gülücüklerle süslüyordu gözlerimi...
Ama alismaliydi artik, oda benim gibi yokluguna...
Yüregim!...
Yansitma artik... Cek ellerini onun yüreginden.
Alismaliyiz onsuzluga...
Gelecek mevsimlere,
Giderken bizi düsünmeyen o yüzü unutmaliyiz...
Bak yine yalniz kaldik...
Hadi yüregim.... Alistir artik kendini...
Ben alistim onsuzluga, ellerimi birakip giden o günlere...
Soguk aksamlara, ayaz gecelere,günessiz sabahlara ve onsuz bir yürege...
Sende alis yüregim... Sen bendesin nasilsa....