Sana dair yazmak istiyorum, ama ne! Sana neyi yazmalıyım?
Kanatıcı bir yaranın izi oluyorsun bende; ama acıyı kansızlaştıran bir şey olmalı.
Acıyı ifade edecek kelimeler arıyorum heybemde, kararsızım….
Soğuk mu dizsem kelimeleri! Yoksa yüreğime dokundurup ısıtmalı mıyım…?
Değse yüreğime kelimeler im kanar mı! Acıtır mı?
Acıtmayan acıyı kanatmayan kelime yazılır mı sevilene
Yoksa her bir kelime yaramı taşır içinde. Her yara bir yad etme midir?
Unutulmayan daimi ölümsüz olan mıdır? Ama ölümsüz olan soyutlaşandır.
Ve soyutlaşan içselleşendir, tıpkı benim şuan sana olan tutsak sevdam gibi…
Yine de sana dair yazmak istiyorum ama neyi yazmalı…?
Yazsam nasır tutan kalemim kanar biliyorum
Belki de tek özgürlüğüm sana olan içselliğimi dökmek kelimeler de.
Kelimeleri kanatmak ve kanattıkça kelimeleri görünmeyi sağlamak.
Hissetmek ey sevdiğim, var oluşu kanıtlamak !Kanattıkça atlatmak seni…
Her kelimem kanatılmış bir umut taşımalı, hissetmeli, acıdan gelmeli…
Her kelimem yüreğime değmeli, anlamını oradan almalı, sonra sonuna ulaşmalı
Yazmalıyım sana dair, Özgür şafakların dudaklarında titreyen binlerce aşık gibi
Dizeleri acıtmadan damıtmak sana kelimelerimi…