(http://www.edebiyatdefteri.com/resim/resimli_siir/buyuk/1139608.jpg)
Seni sensiz yaşıyorum içimde sessizce,
İçimde’ki sevgin bende’ki varlığın tükenmiyor.
Söylediğim şarkılar ezgiler hep senden bahsediyor,
Sensizliği kuruyan topraklara gömmek gibi,
Var etmek gibi, mutlu sonları olmayan -
tüm sevdaların sonuna son buldurmak gibi.
Gözlerim gizli gizli seni arıyor seni soruyor,
Suretin düşüyor geceme mehtap gibi doğuyorsun.
Güne
şim oluyorsun karanlık kuytularda ,
Bazende karanlık’mı karanlık bir gece oluyorsun.
Efkarımı artırıyor,yokluğun ile varlığın arasında ,
Kırık bir sesin sessizliğine mahkum edilişimle -
her şey birden son buluyor.
Ayten Özgün
01:15:2018
16:00