Gittin...
Bir sevda masalı bıraktığın arkanda, kırık dökük... Limanlar sessiz, yelkenler paramparça... Hiç bir gemi ulaşamıyor gitmek istediği yere... Sensizken bu şehir bile olamıyor mutlu...
Her şarkıda seni bulmak, her mısrada seni okumak ve seni yazmak alabildiğince yüreğim... Ve sonunda hep sana varmak, sende uyanmak sabağın karanlığına... Yokluğunda nefes almak... Soğuk soğuk seni terlemek geceleri.. Senden gidişlerde senide götürmek hüzün yüzünle... Gidişlerinde, kendini bırakıp yanımda, mutluluğu götürmeni izlemek saatlerce...
Senden terkedilmek... Uzaklaştırılmak tüm düş yüklü satırlarından... Sevdasız kalmak, sevdansız kalmak...
Sevgilim... Sensiz buz tutmuş bir nehir, lal bir bülbül, âmâ bir mavi gibiyim... Yokluğunda yerle yekzan, sevgisiz kırlangıç gibiyim... Öpücükle geçmiyor içimdeki çocuğun yaraları... Dost türküsü hafifletmiyor artık gidişinin acısını...
Bittim işte bak... Bittim...
Sensizken yokum ben... Biliyordun da; yok olacaktım...
Ama gittin...
Tüm hayalleri yıkıp gittin...
Bari sevmiyorum deseydin...
Bari gözlerinden akmasaydı onlarca yaş..
Sevgilim.. Sen de istemedin...
Ama gittin..!