%%^^Karşılıksız Sevgiye Dokunuş ^^%%
Sana yazıyorum şu anda yüreğimden sana dokunuyorum. Bu defter dolana dek her gün tüm duygularımı gözyaşlarımla harmanlayıp bu deftere yazacağım. Bu defteri ne bir ateş yakabilecek nede bir el bunu parçalamaya gücü yetecek. Ve bu defter dolduğunda sana emanet vereceğim bana geri vermen için. Bu defteri ben kaç günde doldurduysam sendede o kadar kalacak. Gerçi canım şu ana kadar sana verdiğim hiçbir şeyi geri alamadım.
Bu defterde gözyaşları bulacaksın buram buram gözyaşı kokacak umut kokacak işte o yaşlarım her şeyden değerlidirler. Çünkü o yaşların kaynağı yürektir unut maki her insan en sevdiği insanlar için ağlarlar. Sen benim için bu dünyaya gönderilmiş meleğimsin. Aramızdaki tek fark sen gökyüzünde yaşıyorsun kanatların var. Ben ise yeryüzünde yaşıyorum ve kanatlarım yok. Unutma aşkım zorluklar olmasaydı Leyla ve Mecnun olmazdı. Ama dur dur Leyla sevmiyor ki benim romanımda. Sadece Mecnun seviyor o zaman canım Leyla ve Mecnun yerine Kadirin romanı olabilir yani sadece mecnunun romanı. Ama canım tek hatam senle değişik yerde ve değişik zamanda tanışmamız. Tek hata orda işte ikimizde de hata yok. Tek hatalı hayat değimli ki?
Sevdim işte bir dost olarak bir sevgili olarak sende sevdin ama dost ve arkadaş olarak sevdin. İşte bu beni öldürdü hem de defalarca yüreğimi parçaladı unutmaya çalıştım ama yapamadım zayıf birisiyim demek zayıf.
Sana olana sevgimi açıkladığım gün benim içimde iki kişilik vardı. Biri sevgili birisi ise dost ama sen tercihini hatalı bir tercihle dost kişiliğim üzerine yaptın. Ama sen için hatalı değildi ben için hatalıydı. Ben sana sevgimi açıklayana kadar içimde yaşıyordu iki kişilikte ve bu iki kişilik ömür boyu içimde yaşatamazdım. Birisini öldürmem gerekiyordu ama öldürecek olan ben değildim. O yetki tek sana aitti ve o gün 17 Ocak 2001 günü Sana verdim silahı. Hangi kişiliğimi istersen onu öldürecektin. Buna karışma yetkim yoktu benim kimi öldüreceğine sen hür iradenle vermen gerekiyordu. Sen çektin silahı önce dosta doğrulttun ben sevindim tam sevinçten ağlayacakken. Tetiğe basarken birden gittin sevgili olana sıktın kurşunu. Şunu bilmiyordun İçimdeki Yaşattığım Aşkım Sevgilim ölümsüzdü sende gittin ölümsüze sıktın kurşunu. Aslında o ölümsüz olanı öldüremedin o ölümsüzdü çünkü arkadaki beni dost olanı öldürdün. Kanlar içinde oraya yığıldım anlımdan aldığım tek kurşunla. Ben ölümsüzün arkasındaydım. Oysa sen sevgili olan Kadiri vurdum sandın. Aslında Kadir ölmüştü çoktan o tek kurşunla. Ama bu bilmemeliydin ve kalktım ayağa bana verdiğin vakit zorda olsa kalkabilmiştim. Sen bu zamanı düşünme zamanı bildin. O zaman aslında düşünme değildi en sevdiğin ve en çok seni seven tarafından kurşun yemek ne acıdır bilemezsin sevgilim. Ne zamana kadar o kan kaybını önleyebilecektim ne kadar. Aslında tek çaresi vardı bunun o ilaçta sendeydi. Ama sende kullanmazdın o son çaremi çünkü suçlu değildin ki yüreğinden gelmiyorsa sevmek ne yapabilirdin ki?
Hatta bana deseydin “Bekle beni” o senin ağzından tek kelime “Aşkım” yada “Sevgilim” bu kelimeyi duymak için cennete bile gitmem yine beklerdim. Ama yürekten söylemek şartı ile ama o kelime senin yüreğinde olmadıktan sonra senide suçlayamam ki yüreğinde olmayan bir şey söylemenin bir anlamı da yok zaten biliyorsun zaten olsaydı şaşardım. Şaşardım eve yanlış duymadın şaşardım canım çünkü alışmışım ben istediğimin olmamasına. Aşkım Canum Sevgilim her şeyim her şey işte aklına ne gelirse tüm mutluluğum tüm huzurum Bilmiyorum be canım tek bildiğim şey seni çok ama çok sevdiğim. Çok işte canım sözlerle her zaman anlatamıyorum. O yaşlar tıkıyor kelimenin önünü ve konuşamıyorsun eğer telde senle konuşurken ben susuyorsam canım bil ki ağlıyorumdur. Ve kendimi toplamaya çalışıyorumdur. Bak bir sırrımı daha öğrendin işte lafta ben sır küpüyüm.
Canım beklide bu yazdıklarımı okurken duygulanacaksın beklide ağlayacaksın beklide gülümseyeceksin. Ama benim bu defteri yazdığım kadar ağlamayacaksın. Ve ben kadar asla sevmeyeceksin karşılığı olmadığı halde seni çok seviyorum nedenini bilmeden seviyorum işte. Sensiz olamam biliyorum. Nasıl yaparım ki sensiz. Bir gün sensiz olursam uzaklarda canım bil ki seni şimdiden daha çok sevdiğimdendir senden uzak olmam hani bir sözüm var ya o sözümle bitirmek istiyorum.
“Sevmek senle olmak değildir. Sevmek senin mutluluğundur. Sen mutlu ol yeter. Başkalarıyla da mutlu olsan ben olmasam da senin mutluluğunda. Sen mutlu ol yeter ben olmasam da olur O bile bana yeter sevgilim” ve sana bir şiir yazarak kapatıyorum bu günkü sayfamı. Tabutumu Mezara Götürürüm
Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Deli gibi durmaksızın dönen dünya
Dönmez olur çakılır kalır boşlukta
Ve düşündükçe beynime ellerimle çivi çakarım
Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Koşar adım işleyen saniyeler
Adeta durur sanki pili bitmiş gibi
Ve düşündükçe bir arı bal yapar beynime
Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Toprağa çakılmış bir ağaç gibi
Öylece çakılıp kalırım olduğum yere
Ve düşündükçe kendi tabutumu mezarlığa götürürüm
Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Bulutların delice çatlak topraklara ağladığı gibi
Bende yanaklarımı ıslatırım durmaksızın
Ve düşündükçe mahşer gününde kendimi sorguya çekerim
Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Bir yar göçer çığlıklar içinde
Benimde yüreğimde uçurumlar olur sen olmadığın da
Ve düşündükçe o yüreğimin uçurumundan atarım kendimi
Ben ben ancak senin yokluğunda ölür varlığında yaşarım
Gözlerin bana baktıkça ben bir canımdır
Gözlerini gözlerimden çekildiğin anda toprak
Ben ben Yaşadıkça Sana muhtaçÖlünce ise onsuzluğumsun Bir Düşün karşılıksız sevgilim sen Beni sevsen de hiçbir zaman kendi tabutunu mezara götürebilir misin? Ben için yapabilir misin? bunu bir düşün
İletiyi düzenle