Bir gün çağrıyı duyar, insan ölür çaresiz
Ölür kuşlar, ağaçlar, ölür sahil ve deniz
Silinir bütün renkler, dağılır koku, ışık
Yeni bir alem başlar karanlıklarda sessiz
Kemik çürür, kaybolur parıltısı gözlerin
Kımıldamaz orada ayağımız elimiz
Öyleyse neden bunca düşmanlıklar, savaşlar
Er geç çağrıyı duyup gidecek değil miyiz?
Er geç kulağımızın dibinde çınlayacak
Ölümün soğuk sesi 'Biraz gelir misiniz? '
Ümit Yaşar Oğuzcan