Bir saman alevi oldu aşkımız
Bu aşkta kül bile bırakmadın ki
Ağlayıp yalvarman şimdi anlamsız
Ben ağlarken sen hiç ağlamadın ki
Terkeden sen oldun niye yanayım
Kanayan kalbini niye sarayım
Sevgilim deyipte nasıl anayım
Sen bana dost bile olamadın ki
İçimde alevdin, rüzgarsız söndün
Bir yangın olupta yakamadın ki
Gözümde yaştın sen, düştün döküldün
Kalbime yol bulup akamadın ki..
Ahmet Selçuk İlkan