Canım gibi yakınken bir zamanlar sen bana
Şimdi bak kadere ki yıldızlardan uzaksın
Duyduğum her şey yalan yazık çok geç anladım
Hayalime kurulan sen en büyük tuzaksın
Geçen çileli ömrün en uzun gecesinden
Kırık dökük anılar bir de pişmanlık kaldı
Gönüllerde yaşayan mutluluğun yerini
Manasız mektuplarla solgun resimler aldı
Yarası geçti aşkın ama unutamadım
Yüreğimin içinde sızısı saklı durur
Mevsimler gelir geçer zamanın terkisinde
Sen aklıma düştükçe yeni ağrılar vurur
Yeminler dudağında şimdi mutlu mu bilmem
Herhalde gülüyordur nasıl inandım diye
Varsın benim saf kalbim saflığından utansın
Verdiğin bütün sözler senden birer hediye
Yağmalanmış duygular ancak toparlanacak
Az fırtına esmedi az talan yaşamadım
Yangınların içinden zor geçtim zor kurtuldum
Sana olan öfkemi yıllardır aşamadım
Ben yine yaşıyorum içindeyim hayatın
Ama senin sonunu pek iyi görmüyorum
Güzellik gelir geçer zamanın gölgesinde
Masal mutlu biter mi ihtimal vermiyorum
Şevki Dinçal