Biz; doğuştan torpilli, seçilmiş insanlarız,
İlim, bilim, herşeyi, sadece biz anlarız.
Sütten çıkmış kaşıklar gibiyiz her birimiz,
Doğuştan rezervedir, cennetlerde yerimiz.
Bayramda kıldığımız, namazlara andolsun;
Bizler de müslümanız, tanrımıza hamdolsun.
Çok şükür! Çantamızda, yeşil pasaportumuz,
Medeniyet sembolü; bikinimiz, şortumuz.
Çok şeffaftır görünmez, bizim hayâ perdemiz,
Yırtılsa da fark etmez, kalplerimiz tertemiz!
Her akşam, mandıradan gelir, aslan sütümüz,
Rahatlatır(!) vicdânı, sadaka kültürümüz.
Hamdolsun! Geçerlidir, ilâhlara nazımız;
Türbelere abone, kadınımız, kızımız.
Omuzlarda kâtipler, bizden müsâde bekler;
Biz izin vermedikçe, günah yazmaz melekler.
Noterden tasdiklidir, tanrıyla sözleşmemiz;
Bu yüzden gereksizdir, Kur’ân’la yüzleşmemiz.
Biz beddua edince, engellere takılmaz,
Ânında kabul görür, adâlete bakılmaz.
Kimin varsa bilsin ki; bizden şikâyetleri,
Onlar için inmiştir, cehennem âyetleri.
Bizler harâm edersek, hakkımızı birine,
Mutlaka getirilir(!) , bu arzumuz yerine.
Gıybet, hased, iftirâ, büyük günah olsa da,
Böyle yasaklar yoktur, bizim “çağdaş” yasada.
Biliriz ki; mahşerde sorgu suâl yok bize,
Şeytanlar bile hayrân, bu derin ilmimize.
Biz şehvetle beslenir, şan şöhretle yaşarız,
Vicdânî engelleri, rüşvetlerle aşarız.
Beş yıldızlı iftarlar ve sosyetik mevlitler,
Bu rüşvet yarışında, hep öndedir elitler.
İsrâf haramdır diye, muslukları kapattık,
İlk önce bayanlarda, giysilere el attık.
Kumaştan tasarruftur, dekolteden gâyemiz,
Cinsellikle ilgili, değildir hikâyemiz.
Çağdaş felsefemizde, sanal tanrılar çoktur,
Muâsır olmak için, başka çâremiz yoktur.
Çağımızda servetin, temel taşı fâizdir,
Bize göre fâizin, her türlüsü câizdir(!)
“Kımız”dır, ırkımızdır, yobazlardan farkımız,
Şâman kültürümüzde, böyle döner çarkımız.
Tarihe gömülse de, ergenekon destanı,
Yine de yedirmeyiz, kargalara bostanı.
Şu demokrat bağnazlar(!) , canımızı sıksa da,
Yüzde elli, ellibeş, sandıklardan çıksa da,
Hiç korkmayın.. Ne zaman, hortlar ise irticâ,
Bizim darbecilere, yeterlidir bir ricâ…
Cengiz Numanoğlu