Dinde zorlama yoktur, insan hürdür elbette;
İster dünyada pişer, isterse âhirette...
İnsanca yaşamanın, düşünmektir kıstası;
Kabristana yakışır, içi boş kafatası...
Her korku insanları, gör ki uzaklaştırır;
Oysa.. Allah korkusu, Allah'a yaklaştırır...
Sanma Sırat geçilir, torpille iltimasla;
Kur'ân âlimi olsan, yaşamadıkça asla!
Zekâtla arınmamış, servetin cümlesi kor;
Zenginliğe sabretmek, fakirlikten daha zor...
Bırak artık inadı, kurtuluşun secdede;
Rüyana mı girmeli, ak sakallı bir dede?
Bir gaflet ki; fâizin, var diyorlar câizi;
Allah hâşâ bilmeden (!) yasaklamış fâizi...
Dünya müslümanları, Kur'ân 'la yüzleşmeden,
Hiç kimse aramasın, hüsrana başka neden...
Kibir iflâs eder, ancak ihlâsla;
Göz herşeyi görür, kendini asla...
Yaşarken, geçimsiz biriysen şayet;
Ölünce derler ki; ''Oh be! Nihayet ''..
Cengiz Numanoğlu