Varsın, hak kapını kimse çalmasın,
Dost bildiklerinde, vefâ kalmasın,
Varsın, selâmını kimse almasın;
Olmaz bir zerresi, Mîzan'da heder,
Verdiğini, Allah için ver yeter…
Varsın, kusurunu döksünler dile,
Ana, bacı, kardeş, çektirsin çile.
Varsın, yüz çevirsin evlâdın bile;
Olmaz bir zerresi, Mizân'da heder;
Sevdiğini, Allah için sev yeter…
(1997)
Cengiz Numanoğlu