Dostlarım,
Sağlığımda dilime
Gelen doğru sözleri;
Ağzımda biraz tutar,
Dokuz boğum gırtlaktan
Tekrar geri yutardım...
Sanki dokuz düğüme
Dokuz da, ben katardım...
Kovulmak korkusuyla,
Gece tedirgin yatar;
Dokuz köyün muhtarına,
Alkışlarla dem tutar;
Nabza göre, türlü türlü,
Şerbet yapar, satardım...
Ama, gelin görün ki,
Artık beni üzmüyor:
Ne sicille oynayan,
Müessese âmiri;
Ne de, her gün kırılan
Onurların tâmiri...
Ne patronun çatık kaşı,
Ne aybaşı, ne yılbaşı,
Ne emekli maaşı...
Ne terfi, ne kartvizit,
Ne de koltuk savaşı...
Şimdi benim herşeyim;
Bir garip mezartaşı...
Ama belki, onu da,
Bir gün biri kıracak;
Bir temel atmak için,
İki kazma vuracak;
Üzerime beş katlı
Bir apartman kuracak...
Varsın olsun dostlarım...
Burada biz ölüler,
Bunlara hiç aldırmaz;
Rahat yatağımızdan,
Başımızı kaldırmaz;
Ve hele, sizler gibi,
Taş sopa, saldırmayız...
Ne var ki, ölüleri;
Ben de yanlış tanırdım...
Sağlığımda, ne zaman
Süslü bir mezar görsem,
Sahibini kıskanır,
Onu mutlu sanırdım...
Oysa... Geldim gördüm ki;
Dünyadaki hesaplar,
Buraya pek uymuyor...
Buradaki görevliler,
Süslü püslü şeylere
Asla ilgi duymuyor;
Gümrük işlemlerinde,
Kefen hariç, hiçbir şeyi,
Şahsi eşya saymıyor...
....................................
Dostlarım,
Hani, bizim mahallede,
Bir Topal Tahsin vardı.
Kısmeti biraz dardı...
Karda kışta kendine,
Kuytu saçaklar bulur
Altlarında yatardı...
Bizler, her sabah onu,
Görür, ama görmezdik.
Ona, ''Gariban'' diye,
Selâm bile vermezdik...
Cenâzesi, bir sabah
Sessizce defnedilmiş,
Birkaç kürek toprakla,
İşi bitirilmişti...
....................................
Geçenlerde burada,
Bir gördüm ki Tahsin'i;
Yetmiş Hûri kuşatmış
Tahtının çevresini...
Şaşırdım birdenbire...
Dedim: ''Tahsin, ne iştir;
Saçaktan sultanlığa,
Bu nasıl yükseliştir? ...''
Tahsin, şöyle bir baktı,
Yüzüme derin derin.
Dedi: ''Dünyada körmüş,
Senin gönül gözlerin.
Sanma ki, ben aslında,
Topal bir garibandım...
Ben, yalnız burda değil,
Dünyada da sultandım...''
.....................................
Duydunuz ya dostlarım...
Demek ki, biz herşeyi,
Öylesine görmüşüz...
Birer ''Bakarkör'' müşüz...
İsterseniz bunlardan,
Payınız varsa alın...
Şimdilik hoşçakalın...
(1987)
Cengiz Numanoğlu