Ey müslüman kardeşim! Gör artık uzakları;
Ufukları kuşatmış, siyonist tuzakları.
Suları bulandırıp, yemek için koyunu;
Sahnelerde sürekli, aç kurtların oyunu…
Ey müslüman kardeşim! Aç artık gözlerini;
Gör nice milletlerin, sahtekâr yüzlerini.
Gör artık! Mazlumları, arkasından vuranı,
Siyonist eşkiyânın, arkasında duranı…
Gör artık! Yerli malı, zengin taşeronları,
“Sermâye”nin uşağı, “ulusal” baronları.
Gör artık! Zulme karşı, susmanın vebâlini,
Müslüman ülkelerin, şu perişan hâlini…
Gör artık! Çöllerdeki, çağdaş firavunları;
Halkını dilendiren, Mekkeli kârunları.
Gör artık! Bir taht için zillete baş eğeni;
Sonra da utanmadan, “müslümanım” diyeni.
Gör artık! Omurgasız, onursuz âlimleri (!) ,
O müslüman maskeli, münâfık zâlimleri.
Müminleri, kimsesiz zanneden o câhiller,
Allah’ın yardımını, anlamaktan gâfiller…
Ey müslüman kardeşim! Dikkat et fâsıklara,
Onların tek tanrısı, tek ilâhıdır para.
Şunu bil ki; ne kadar güçlü olsa da onlar;
Sen her zaman üstünsün, çünkü sende imân var.
Ey müslüman kardeşim! Sakın unutma dünü;
Tarih diyor ki; bugün, UYANIK OLMA GÜNÜ,
Gör ki; bütün milletler, küfürde birleştiler,
Gözlerini bürüyen vahşetle körleştiler.
Ey müslüman kardeşim! Dur artık, düşün biraz!
Bu zulme, senden başka, edecek yok îtirâz.
Duy artık! Yeryüzünde, “Allah” diyen her sesi;
Yoksa ödeyemezsin, aldığın tek nefesi.
(2013)
Cengiz Numanoğlu