Şimdi başın dumanlı, gözlerin gam rengidir
Saçlarını yolarsın... Kendimden biliyorum.
Gece iğneli fıçı, şişe kafa dengidir;
Efkârını sularsın... Kendimden biliyorum.
Yarınları ellere sadaka verirsin de,
’Geri dön’ diyen olmaz meçhule yürürsün de,
En kutsal yıldızını kayarken görürsün de,
Ecelini dilersin... Kendimden biliyorum.
Birkaç adım geçersin aşkın değerlerini
Mecnun’ları, Ferhat’ı ve de diğerlerini
Belki dağları değil, ama ciğerlerini
Usul usul delersin... Kendimden biliyorum.
Kırkayak sancıları sürükleyip peşine,
Mazlum lokma ararsın sabıkalı dişine.
Sıkılı yumruğunu indirip de döşüne
Acı acı gülersin... Kendimden biliyorum.
Tuzun kuru bu demde, gününe gün katarsın
Keyfin kederine denk, sere-serpe yatarsın
Bütün ihtişamınla kışa kafa tutarsın,
Baharında solarsın... Kendimden biliyorum.
Tüm sermayen yetmişlik, ve bir yığın bilmece
Kaleme gücün yeter meze olur her hece
Kapatıp perdeleri işte böyle her gece
’O’ şarkıyı çalarsın... Kendimden biliyorum.
Fıttırırsın, hırs testin olur olmaz taşar da,
Aman bilmez bir simâ ulu-orta koşar da,
Mumya dediğin minnet belleğinde yaşar da,
Hafızanı silersin... Kendimden biliyorum.
Ali Erdinç