İyi bak bu kapıya... Tanıdık mı bir yerden?
Çarpıp çıkmıştın hani; Döndün, ve çalıyorsun.
Yaşattığın rezalet küfredilecek türden
Dünki tükürdüğünü bak şimdi yalıyorsun.
Yüzüne vurmak değil amacım yanlışını
Ben ’dik gezdir’ dedikçe, kendin eğdin başını.
Damlasına öldüğüm gözlerinin yaşını
Sebil edip nedâmet bahçesi suluyorsun.
Haklı çıkardın yazık en çirkef kehaneti
Kimlere bölüştürdün mübarek emaneti?
Her hatayı affetsem, gönüle ihaneti
Ölürüm de affetmem! Çok iyi biliyorsun.
Seni affetmem için bir tek nedenin olsun,
Razıyım suç sevenin, ödül gidenin olsun.
Senin olsun kitapsız... Herşeyin senin olsun
Utanmadan kendini masum mu buluyorsun?
Asaletin ufkumda mimli kalemle çizik,
Kişiliğin, yıpranmış bünyenden daha ezik.
İyi çalışmamışsın gurur dersine yazık!
Tembelliğin yüzünden ikmâle kalıyorsun.
Bir senaryo çizmişsin; Hergün seni anmışım.
’Etme tutma gel’ diye dizine kapanmışım.
Yanımdaysan bahtiyâr, yoksan perişanmışım
Hadi ordan düzenbaz... Sen de kim oluyorsun...
Ali ERDİNÇ