Niyetsiz bir vedânın hisli arifesinde
Timsah artığı bir göz hüzne gergef dokuyor.
Cefa minaresinin en üst şerefesinde
Ateist bir ulema zevkle selâ okuyor.
Eni boyundan çirkef atölyesine girip,
Can denen çar-naçarı mengenesine verip,
İnâyet masasını sırtüstü yere serip
Çokbilmiş bir marangoz son çiviyi çakıyor.
Ne hainlikler gördü bu yürek yarılmadı
Namerde eğilmedi, yârene kırılmadı.
Alnını peşkeş çekti sırtından vurulmadı
Herkesin cürmü kaçsa o nispette yakıyor.
Keşkelerle boğuşan mazimin gözü kanlı
Umudun ufka dönük cenabet yüzü kanlı
Münafık irademin -çok şükür- sözü kanlı
Nedâmetistan ömrüm avucumdan akıyor.
Vefanın ahde savaş açıncı günü bugün
Tahmin edin doğumun kaçıncı günü bugün?
Üç günlük şu dünyanın üçüncü günü bugün
Yolcu yolunda gerek... Can bedenden çıkıyor.
Ali ERDİNÇ