Varla yok arası sensizken ömür
Yığılıp devrilmem an meselesi...
Burnumda tütüyor ilâhi emir
Hasretin şuramda can meselesi...
Dostlarım ismime -Kerem- diyorlar
’Tebessüm gamzene haram’ diyorlar
Tabipler derdime ’verem’ diyorlar
Ötesi mendille kan meselesi...
Vasiyet faydasız. Hem gerek de yok!
Yarından beklentim, tek merak da yok!
Sensizken çarpacak bir yürek de yok!
Varolmak hayatın son meselesi...
Sensizlik bir cinnet öyle bir hâl ki,
Sonundan beterdir sızının ilki.
Gidişin bu kadar koymazdı belki
Hayalin ufkumda tan meselesi...
Aczimi her daim bildirirdim ya,
Kibrimi katledip, öldürürdüm ya,
Bazan bir bakardın, çıldırırdım ya;
Gözlerin kahrımın ön meselesi...
Efkârım beynime bir selam saldı,
Neşenin yerini husumet aldı.
Dilimde bir ıslık, bir küfür kaldı
Hınç dolu ahvâlim kin meselesi...
Tarifi münkün mü terkedişinin?
Bir ömrü çileye gark edişinin?
İslâmda yeri yok bil gidişinin!
Bu veda başka bir din meselesi...
Beynimde çizdiğim tek resim yırtık
Perdeler çekili, kapılar örtük.
Çılgınlık ay değil, yıl değil artık
Kafayı sıyırmam gün meselesi...
Kaç gece harcadım, kaç gün tükettim
Derdim bir yığındı, senle tek ettim.
Efkârı sırtıma ağır yük ettim
Zahmetin bir değil, bin(! meselesi...
Bu saatten sonra zaten gülmem ben
Çekerim bu derdi kolay ölmem ben
Düzelir zannetme, iflâh olmam ben
Tek derdim sen işte... Sen meselesi...
Ali ERDİNÇ