Şehire benzemez bizim oralar
Köyümde hal bilmez kış vardır şimdi.
Her sene depreşir aynı yaralar
Sabırlar iflasa Beş vardır şimdi.
Çoğunun söküktür kışlık urbası,
Altından üstündür unun torbası.
En zengin tabakta helle çorbası,
Fukara kazanda taş vardır şimdi.
Yemekte göz yaşlı, beniz atıktır.
Her öğün bir zulüm, çile katıktır
Tava tek, kaşık On! İştah tutuktur,
Sofrada çatılan kaş vardır şimdi.
Odun yaş, bacadan sefalet tüter,
Tezeğin alevi kendine yeter,
Harmandan alınan bir ayda biter,
Sıktıkça sızlayan diş vardır şimdi.
Hele bir sağanak çöker zamansız,
Yağarsa, bir hafta dinmez imansız.
Cam kırık, dam kerpiç, rüzgâr amansız;
Sol omza yıkılan baş vardır şimdi.
En gamsız bilinen Ökkeş ustadır,
Hanımı yatalak, gelin yastadır.
Evladı askerde, torun hastadır,
Vurdukça çürüyen döş vardır şimdi.
Lokmayı sayıyla yutmak şart olur,
Sağılan süte su katmak şart olur,
Son kalan ineği satmak şart olur,
Kızarmış gözlerde yaş vardır şimdi.
Ali ERDİNÇ