Ben sana sevdiğimi utanır, söyleyemem
Keskin kaideleri delen halin istisna...
Gel gör ki, gerçekleri sana sır eyleyemem;
Susmamı ikrar sayıp, gülen halin müstesnâ...
Köşe bucak kaçsam da nazla ilişmen yok mu...
Bağrımı yastık sayıp, dizle çelişmen yok mu...
Derdimi derdin bilip, hazla bölüşmen yok mu...
Az kendine, az bana... Bölen halin müstesnâ...
Hayırlara yorardın gözlerim ufka dalsa,
’Kaderi yargılama’ derdin efkârım bolsa.
Ne vakit kirpiğime iki damla yaş dolsa,
Bûseni mendil edip silen halin müstesnâ...
Hasta olsam sızımı bağrında sen çekersin,
Uykum kaçsa, sedirde yanıma diz çökersin.
Ben rakımı koyarken sen suyumu dökersin,
Kavunumu elinle dilen halin müstesnâ...
Dilime zor geleni kalemime ekledim,
Mahcup itirafımı mısralara yükledim.
Diyorsun ki : ’Bu ânı senelerce bekledim’
Yıllardır her nazıma yelen halin müstesnâ...
Ali ERDİNÇ