Babası cebine basmış doları,
Parasız ünvanı hiç şerefsizin...
Arpa çok gelince kırmış yuları;
Ne var ki, gözleri aç şerefsizin...
Bir elinde tesbih, bir elinde zar
Namusunu bile ortaya koyar.
Onsekiz çatallı bir boynuzu var,
Sanırsın başında taç şerefsizin...
Böylesi at olsa vurulmaz ’gem’e
İt olsa, acırım verilen yeme.
Şeytan diyor: Allah yarattı deme,
Sıkıp ta suyunu iç şerefsizin...
Salyası bulaşmış ne yana baksan,
Yakışır boynuna bir tasma taksan.
Herşeyi tamam da, kuyruğu noksan
İnsan sayılması suç şerefsizin...
Gurur sökülürse tutar mı yama?
Ne yola gelir bu, ne de yordama.
Belki de anası mübarek, ama;
Kendisi düpedüz p.ç şerefsizin...
Ali Erdinç