İçinde sen yoksan, dualar yarım.
Yalvardım, yakardım; Dil de sen varsın.
Ben kendi halinde bir çağlayanım,
Sel olup akardım, çöl de sen varsın.
Sen yoksun, tabiat düştü ne hale!
Şimdi tüm meltemler, derde havale...
Yerinde olsaydım, dört mevsim lâle
Nergis, gül kokardım. Yel de sen varsın...
Bülbül e hep vebâl yüklüyorum ya,
Derdime Bin nağme ekliyorum ya,
Her bahar açmanı bekliyorum ya;
Gonca dan bıkardım, gül de sen varsın...
Şarkılar duyguma aciz kalıyor,
Her nota tarifsiz derde salıyor.
Nihavent vurdukça hicaz çalıyor
Sazımı yakardım, tel de sen varsın...
Tüm ilim dünyası döndü `gafil`e,
Sayılar bir kervan, formül kafile.
İşlem Dört, sonuç tek! Böl, çarp nafile...
Topladım, çıkardım; El de sen varsın...
Ali Erdinç