Sen gideli ömrüme baharlar kin güdüyor
Ne bir yaprak, ne çiçek.Dört mevsimim kar işte.
Yaşattığın günlere gözüm diyet ödüyor
Işıltının yerine şimdi yaşlar var işte...
Umutlar parça-bölük; Hasret küme küme yâr,
Vaatlerin banaysa, söyle kastın kime yâr?
Sakın birgün çıkıp ta ``çok özledim`` deme yâr
Bu çuval, bu mızrağa metrelerce dar işte...
Deseydin ki: ``Bu vedâ ömür boyu sürecek``
Ben de, çare arardım sızımı dindirecek.
Şimdi bu -muamma- ya kim ne cevap verecek?
``Müsterih ol`` deyip te, sormayışın kor işte...
Kıt-kanâat sevdayla cihana yetmek kolay,
Zerre kadar ümitle cana hükmetmek kolay,
Bir simitle üç öğün idare etmek kolay,
Hasret denen oruca iftar etmek zor işte...
``Hayat bu`` deselerdi, yaşamaktan sinerdim,
Ömür yolculuğundan ilk durakta inerdim.
Yaradanı senden çok sevmeseydim, denerdim;
İntihar günah lâkin, yaşamak ta ar işte...
Ali ERDİNÇ