Yaşasaydın inan ki üzüntüden ölürdün
Yadigârın çok müşkül. Selam alınmaz anne.
Sen de olsan yerimde, eşi dostu silerdin,
Yüze kapanan kapı tekrar çalınmaz anne...
Kaç gecedir yıldızlı bir gece örter beni
Çile terazisinde yoksulluk tartar beni
Kabus olur geçmişim, ansızın dürter beni
Gözyaşına set çekip düşe dalınmaz anne...
Yarım ekmek verip te ’’yeme sakın’’ diyen var,
’’Aman bütünü bölme, kıtlık yakın’’ diyen var,
’’Allah’ını seversen ye, iç, tıkın’’ diyen var
Böyle dostlar oldukça, hiç aç kalınmaz anne...
Meğerse ben kimlere ’’can’’ demiş, dost bilmişim.
Tıbben nefes alsam da, öz de çoktan ölmüşüm.
Sözlerine bakarsan, nâdide bir gül müşüm;
Açsam koklayanım yok, solsam solunmaz anne...
Kader koltuğa geçmiş, patronmuş bu mekânda,
’’Tasfiye nedeniyle’’ yazıyor camekânda!
Ne yazık ki, Kâinat denen fanî dükkânda
Az kullanılmış dahi huzur bulunmaz anne...
AliERDİNÇ