Günbegün tükettin sen usanmadan
Bana tertemiz bir mazi borçlusun.
``Masumum`` demişsin hiç utanmadan;
Ömrüme kıydığın için suçlusun...
Sayemde itibar hırkası giyip,
En helâl lokmayı elimden yeyip,
``Ecelden ötesi ayırmaz`` deyip,
Şeytana uyduğun için suçlusun...
Yardım ve yataklık edip öfkene
Yıllar evvel girdin sen bu meskene.
Masum bir tebessüm çizip maskene,
Kalleşçe soyduğun için suçlusun...
Ruhumdan beslenip insaf kozuyla
Kanımı dondurdun inkâr buzuyla.
Kursağı yem gören karga pozuyla
Gözümü oyduğun için suçlusun...
Yitirdim sevgiye olan saygımı
Dizginden kurtardım sana kaygımı
Eşkıya misali cümle duygumu
Ganimet saydığın için suçlusun...
Sırtımdan bu kambur, bu yük inmeden
Ben beni bulamam sen tükenmeden!
En kutsal sırları hiç çekinmeden
Dillere yaydığın için suçlusun...
Şahsına münhâsır sayıp nizâmı,
Sorgusuz sualsiz kestin cezamı.
Nadide yıldızken, gönül fezamı
Terkedip, kaydığın için suçlusun...
Başlarda gururu önüme serip,
Ansızın değiştin, havaya girip.
Sevilme hakkını bir bana verip,
Sonradan caydığın için suçlusun...
Ali ERDİNÇ