Ne adresin belli, ne gittiğin yer
Seni kimden sorup bulacağım ben?
Ya bir selâm gönder, ya bir haber ver
Bu gidişle beter olacağım ben...
Bir zaman teselli ettiğim kullar,
’’Unutmak ölmekten kolay’’ diyorlar.
Şah damarımdın sen, hiç bilmiyorlar
Şimdi nasıl nefes alacağım ben?
Neşe de beyaza uzak arayım
Görsen, simsiyahtan daha karayım
Hangi mahalleden, nasıl sorayım,
Kimin kapısını çalacağım ben?
Bir vardın, bir yoksun. Masal mı nesin?
Efkârım dilinde şimdi herkesin.
Hasretin, özlemin başını yesin!
Hergün bir beddua salacağım ben...
Aşılmaz dağları yürek bilmişim,
Ölmeden bulmayı gerek bilmişim.
Eyyûb’un sabrını erek bilmişim
Zannetme usanıp yılacağım ben...
Sabrımı üzse de maksadım benim,
İlk bana çevrilir pusadım benim.
Görürsün, çok sürmez hasadım benim
Baharı görmeden solacağım ben...
Şeytanı şımartan bir inat değil
Kendimce teselli, bir vaat değil
Bir sene, bir hafta, bir saat değil
Çağrına hep çeyrek kalacağım ben...
Ali ERDİNÇ