Bu dünya ölüm döşeği
Seriyorum yavaş yavaş
Ömür bir Acem kuşağı
Sarıyorum yavaş yavaş
Ne kadar desen de alma
Bu huy sanki miras kalma
Her gün üç beş yasak elma
Deriyorum yavaş yavaş
Batan dünya varı gibi
Giden gözün feri gibi
Erciyes’in karı gibi
Eriyorum yavaş yavaş
Kesilip dertlerin ardı
Ömür nihayete vardı
Mezar adlı bâki yurdu
Arıyorum yavaş yavaş
İstikamet kesin ona
Kâh yürüyüp kâhi kona
Kaçınılmaz mutlak sona
Varıyorum yavaş yavaş
Tutarsa sevap nisabı
Niyet cennet iktisabı
Mülkî o zorlu hesabı
Veriyorum yavaş yavaş
Aslan AVŞARBEY