Rengini bahtından almış olmalı
Besbelli o yüzden kara saçların
Aklım tellerinde kalmış olmalı
Gönlüme girdi ne ara saçların
Alıp tellerini oyna eline
Bir can kurban olsun her bir teline
Sülün gibi düşsün ince beline
Bırak topuğuna vara saçların
Bazen açık bırak dök omuzuna
Bazen belik ördür komşu kızına
Gölge etmesin o güzel yüzüne
Her gün bir tarafa tara saçların’
Saçından mülhem bu bendeki sevda
Saçınla tamamdır sendeki eda
Kurtarıcım olur yeter imdada
Gönlüm düştüğünde dara saçların
Sanma ki hep böyle kara kalacak
Önce yavaş yavaş rengi solacak
Ne kadar dirense teslim olacak
Mevsim kış olunca kara saçların
Rüzgâr vurur dört bir yana saçılır
Bu güzellik nerde olsa seçilir
Seni her görende üstü açılır
Mülki’de kapanmaz yara saçların
(Aslan AVŞARBEY)