Seni ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;
Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.
Çalmamış madem ki bir gece felekten gönlüm;
Gelecek bari elinden gelsin dilerim ölüm.
Toprağın rengi kanımdan kızarırken yer yer;
Uzanıp sapsarı, son busemi koymazsam eğer;
Obenim kalbimi göğsümden ayırmış çeliğe.
gezsin ismim yedi kat gökte kahpe diye.
Beni mahfetmeden alemde obiğane duruş;
Bana sal yalvarırım pençeni, ey yırtıcı kuş.
İşte ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;
Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.
Şair: Faruk Nafiz Çamlıbel