Dağ uzanır gökyüzüne,
Ölüler karanlığa uzanır.
Nerelerden nerelere varır yaşamak,
Acıdan, iğde sarılığından, düşünüden uzanır.
Sever misin, öpüler ardı boş,
İşte biraktığı güzelin, bir çirkin uzanır.
Yankılar, gezegenlerden ağrı gelip gider,
Başı kopmuş gök mamurlarıindan bir uzanır.
Uzandığımız, belki de bu gece, belki de bu yatakta
En bilinmeze uzanır.
Şair: Fazıl Hüsnü Dağlarca