Şiir Fm | Şiirler | Şairler | Sesli Şiirler | Aşk Şiirleri | Fon Müzikleri | İbretlik Sesli Hikayeler
»»-(¯`v´¯)-» Şiir Fm Şairlerimiz ve Şiirlerimiz »»-(¯`v´¯)-» => ..:: Tarihte İz Bırakan Şairlerimiz ::.. => Fuzuli => Konuyu başlatan: Özgür Kız - Ekim 04, 2018, 02:20:00 ÖS
-
İzhâr kılup nişâne-i gam
Kim kıldı seni esîr-i mâtem
Ger âşık isen sen ey cihân-gerd
Kaçma ki menem senünle hem-derd
Bir lahza menümle hem-nişîn ol
Gencîne-i râzuma emîn ol
Başum tüğin âşiyâne kılgıl
Göz yaşumı âb ü dâne kılgıl
Sen kâsıd imişsen ey hamâme
Menden hem ilet nigâra nâme
Gör hecr-i ruhında ıztırâbum
Peygâmum ilet getür cevâbum
Bi’llâh ser-i kûyına gedende
Her çizginüben tavâf edende
Yâd eyle meni sevâbuma gir
Bir tavf sevâbını mana ver
Kon hâk-i derine iste dâne
Kıl özüne dâneni behâne
Oldukça mecâlün etme nâmûs
Menden yetür ol yere zemîn-bûs
Anca dedi ana hem gam-ı dil
Kim kıldı anı hem ünse mâil
Başında olup şeb âşiyânı
Gündüz ol olurdı pâsbânı
Zâtında görüp nişâne-i hayr
Hem vahş mutîi oldı hem tayr
Râm oldı behâyim ol figâra
Bir fevc yığıldı vara vara
Ol zâr idi mülk-i derd şâhı
Hayl-i ded ü dâm anun sipâhı
Olmışdı beşerden eyle bîzâr
Kim öz aksin sanurdı ağyâr
Dartup göğe dûd-ı şu‘le-i âh
Öz sâyesin istemezdi hem-râh
Bu Leylî ahvâlinden bir haberdür ve Ma‘şûk-ı âşık-pîşe etvârından bir eserdür
Sâkî müteellim-i humârem
Müştâk-ı şarâb-ı hoş-güvârem
Üftâdeliğüm gör etme ihmâl
Rahm et bir ayağ ile elüm al
İzhâr kılup safâ-yı meşreb
Bu bezmi çün eyledün müretteb
Bezm ehline nevbet ile ver câm
Hem hâs riâyet eyle hem âm
Mecnûna hemîn şarâb dutma
Leylîni ki asldur unutma
Dihkân-ı fasîh-i Fârisî-zâd
Bu gülşene beyle tikdi şimşâd
Kim ol çemen-i vefâ bahârı
Dâğ-ı gam-ı aşk lâle-zârı
Ya‘nî reviş-i vefâda muhkem
Leylî sadef-i cevâhir-i gam
Girmişdi hisâra genc mânend
Urmışdı ayağa pendden bend
Ne bir ferahı ne bir neşâtı
Ne kimse ile bir ihtilâtı
Bîzâr atadan ü anadan
Bîgâne cemî‘-i âşinâdan
Yanına olurdı hûblar cem‘
Pervâne-sıfat havâlî-i şem‘
Şâd olmağa hâtır-ı hazîni
Eğlenmeğe tab‘-ı nâzenîni
Min turrfece turfece fesâne
Şîrîn söz ile çeküp beyâna
Eylerler idi zaman zaman yâd
Takrîb ile lahza lahza bünyâd
Ol terk kılup neşât ü râhat
Bir uzvını eyleyüp cerâhat
Eylerdi behâne ile nâle
Düşmezdi olar düşen hayâle
Kızlar kaşa verse vesmeden reng
Cân gözgüsine salurdı ol jeng
Kızlar yüze koysa nîlden hâl
Ol nîle çekerdi raht fi’l-hâl
Kızlarda hayâl-i nakş-ı dîbâ
Ol nakş-ı hayâl ile şikîbâ
Kızlarun eli hınâda gül-gûn
Anun eli eşki ile pür-hûn
Ne iğnede ne ipekde meyli
Müjgâna tökerdi eşk seyli
Kızlar kılup ârzû-yı zîver
Ger rişteye çekselerdi gevher
Ol dahi çekerdi eyleyüp reşk
Târ-ı bedenine gevher-i eşk
Mecnûndan idi cünûnı efzûn
Leylî deyene der idi Mecnûn
Dünler ki gedüp yanından ol cem‘
Bir gûşede ol kalurdı vü şem‘
Şem‘e gam-ı dil beyân ederdi
Sûz-ı ciğerin ıyân ederdi
Bu Leylînün çerâğ ile macerâsıdur ve Andan câre-sâzî-i dil temannâsıdur
K’ey didesi nemlü bağrı dağlu
Başı karalu ayağı bağlu
Gel olalım hem-nefes men ü sen
Râz-ı dil-i zârun eyle rûşen
Ne derd seni nizâr edüpdür
Âlüfte vü zerd ü zâr edüpdür
Başdan ayağa nedür bu yanmak
Dûd-ı dile dem-be-dem boyanmak
Ne cinsdür aslun ey belâ-keş
Kim âb-ı hayâtun oldı âteş
Şerh-i dil-i germ ü çeşm-i ter ver
Ser-rişte-i râzdan haber var
Her lahza düşersen ıztırâba
Hem âteşe garkasen hem âba
Ne sihr kılursen ey seher-hîz
Kim âteşün âbdan olur tîz
Men sûhteden hem olma gâfil
Mende dahi var bir gam-ı dil
Men hem sana benzerem vefâda
Belkim niçe mertebe ziyâde
Sen gece hemîn yanarsen ey zâr
Men gece vü gündüzem giriftâr
Sende eser-i hevâ ziyândur
Nisbet mana râhat-ı revândur
Hûdur sana sırrunı töküp yaş
Meclisler içinde eylemek fâş
Gönlün çü değül vefâda kâim
Gönlündekidür dilünde dâim
Men sâbit-i arsa-i belâyem
Ney kimi hizâne-i hevâyem
Olman olur olmaz ile dem-sâz
Başum kesilürse söylemen râz
Derdüm sana söyleyem gam-ı dil
Sende dahi tâb yoh ne hâsıl
Döymez ciğerün bu şerh-i râza
Âhum getürür seni güdâza
Bir yâra bu derdi eyledüm fâş
Olmadı mana bu yolda yoldaş
Sabr eylemedi bu derd ü dâğa
Katlanmadı düşdi daşa dağa
Yanunda senün hem urmayam dem
Tâ kaçmayasen ırağa sen hem
Şem‘ün çü görürdi yoh zebânı
Dem urmağa yoh yanında cânı
Bu Leylînün pervâneye keşf-i râzıdur ve Anunla fi’l-cümle izhâr-ı niyâzıdur
Pervâneye şerh ederdi râzın
Arz eyler idi olan niyâzın
K’ey tâir-i âşiyâne-i aşk
Ser-geşte-i âb ü dâne-i aşk
Sensen reh-i aşk içinde sâdık
Âşık ammâ tamâm âşık
Bir görmeğe yârı cân verürsen
Bir zevkle iki cihân verürsen
Hem-râzdur taleb-i fenâda hâlün
Gûyâ ki fenâdürür visâlün
Her çend ki şöhre-i cihânsen
Aşk içre ser-âmed-i zamansen
Müşkil ki menüm kimi olup zâr
Mence ola sende şevk–i dîdâr
Sen seyrdesen hemîşe ser-mest
Men dâm-ı belâ vü derde pâ-best
Dünler sana dûst-ı hem-nişîndür
Hicrân mana muttasıl karîndür
Bir şu‘leye sen nisâr edüp cân
Düşvâr gamun kılursen âsân
Men cân ile isterem çekem gam
Min cân dilerem gamında her dem
Mence sana yoh gam-ı nihânî
Ger var desen hanı nişânı
Hanı nem-i çeşm-i eşk-rîzün
Hanı dem-i serd-i germ-hîzün
Hanı sitem-i belâya dözmek
Aşka düşüben cefâya dözmek
Pervânede hem görürdi noksân
Bulmazdı anunla derde dermân
Nâ-çâr kılup tahammül ü sabr
Ol kesre dilerdi gaybden cebr
Yarum geceler ki çeşme-i hâb
Gözler çemenin kılurdı sîr-âb
Zulmâta düşerdi nûr-ı bîniş
Ârâm bulurdı âferîniş
Uyhuya gederdi yâr u ağyâr
Derd ehli hemîn kalurdı bîdâr
Sahrâya çıhardı evden ol mâh
Kâmınca kılurdı nâle vü âh
Feryâdın edüp bülend-pâye
Râz-ı dilini açardı aya
Bu Leylî’nün mâh ile münâzara kılduğıdur ve Hurşîd kimi şevk odına yakılduğıdur
K’ey gâh kadüm kimi hamîde
Gâhî pür olan misâl-i dîde
Geh zâhir olan mana gamum tek
Geh gâib enîs ü hem-demüm tek
Şâhiddür ana bu inkilâbun
Kim âşıkısen bir âftâbun
Hicrânı ilen nizâr olupsen
Ser-geşte-i rûzgâr olupsen
Ey mihnet-i aşkdan haberdâr
Gör Tanrı içün ne mihnetüm var
Kıl şu‘le-i âhuma nezâre
Ger var ise rahmun eyle çâre
Seyr eyle fezâ-yı her diyârı
Gez cümle-i deşt ü kûhsârı
Gör handadur ol menüm penâhum
Şâhum mâhum ümîd-gâhum
Hâl-i dilüm ana arza eyle
Bi’llâh nişe gördün ise söyle
Tâ vakt-i seher bu idi hâli
Teşvîşden olmaz idi hâlî
Mürg-i seherî çekende âvâz
Eylerdi bir özge nevha âğâz
K’ey vây tükendi mâye-i ömr
Hurşîde erişdi sâye-i ömr
Demdür der-i fursat ola mesdûd
Müşkil görine beyân-ı maksûd
Fuzuli (https://www.antoloji.com/fuzuli/)