İnsan “eşref-i mahlûk”tur
Nice nimet sunulmuştur
Akıl ile yoğrulmuştur
Kullanmayı bilmelisin.
Kanma nefsî heveslere
Kulak ver güzel seslere
Haktan gelen adreslere
Süratle yönelmelisin.
Sevgiye kıvırma burun
Besinsiz kalır vücudun
Sevgi içip yudum yudum
Hayatta hep gülmelisin.
O sevgi akça-pakçadır
Paha biçilmez akçedir
Çöl ortasında bahçedir
O bahçeye girmelisin.
Bakma insanlara kinle
Cahil olsalar da dinle
Huzur bulsunlar seninle
Cehaleti silmelisin.
İlim, en büyük sultandır
Âlim, Allah’tan korkandır
İman gücü ahlâktandır
Çok çok önem vermelisin.
Kanaat rızkı getirir
Hırs ise çok şey götürür
Öfke insanı bitirir
Sabır gülü dermelisin.
Büyüğü say, küçüğü sev
Zalimi yer, âlimi öv
Fırsat verme nefsini döv
Onu yere sermelisin.
Arama başka tarafı
Kur’an müminin şerefi
Hayat denilen gergefi
İslâm ile örmelisin.
Günahları terk ederek
Gönülleri fethederek
Rabbin yolunda giderek
Muradına ermelisin.
Mayıs-l998
Cemal Gören