Dönmeli dostlarım, vakit tükendi
Ona buna değil, bize dönmeli
Bir millet yolunu çizmeli kendi
Atalardan kalan ize dönmeli.
Medet beklemeden artık, yad elden
Çekinmeden kardan, ayazdan, yelden
Vakit geç olmadan hemen, tez elden
Kabuğu terk edip öze dönmeli.
Görünmeden beterlerin beteri
Kendine gelmeli “jön”ü, “star”ı
Bırakıp kenara süslü gitarı
Türk’le hemhâl olmuş saza dönmeli.
Sık tutarak, pek tutarak safları
Helâl rızkla doldurarak rafları
Koyup bir tarafa beylik lâfları
Ruha şifa veren söze dönmeli.
Sarmış dört tarafı cambazlık, hile
Önümüz gam, keder; arkamız çile
Yitirdik güveni kardeşe bile
Bakınca iç açan yüze dönmeli.
İlimde, takvada yarışmak için
Düşmanla mağrurca görüşmek için
Atlas halılara erişmek için
Korkmadan hasıra, beze dönmeli.
Azgın canilerle oynaşmaktansa
Haramzadelerle kaynaşmaktansa
İri balonlarla uğraşmaktansa
Gramı kıymetli aza dönmeli.
İstiyorsak şayet menzile ermek,
Dikenleri atıp, gülleri dermek,
Huzur, refah ve de mutluluk görmek,
Her dem Hakk’ı gören göze dönmeli.
Cemal Gören
Mart-2003
Cemal Gören