(https://yt3.ggpht.com/a-/ACSszfHxcLyskDaidNRlh-4Rm8K0rlvj0bpcJ3mg_w=s900-mo-c-c0xffffffff-rj-k-no)
1946 Kalecik/Ankara doğumluyum. İlk ve ortaokulu Kalecik’te; lise ve yüksekokulu da Ankara şehir merkezinde tamamladım. Elektrik mühendisiyim. Üç çocuk babası, dört torun dedesiyim.
Hayatım boyunca sevgi aradım; sevgi vermeye, sevgi dermeye çalıştım... Buna da - daha çok - şiirlerle alıştım.
Dönüşüm
Sevgi yer bulunca can kafesinde
Tanış kötülükler ele dönüşür.
Varsa bülbül sesi, karga sesinde
Yürekteki alev yele dönüşür.
Nefretin zerresi sevgiyi tıkar
Bir damla sevgiden bir umman çıkar
Devirir setleri, bentleri yıkar
Gürül gürül akan sele dönüşür.
Miski amber kokar sevgiyle yeller
Dost eli yakalar onunla eller
Mahrum ise ondan eğer ki diller
Hepsi de dikenli dile dönüşür.
Buz dağları erir, akar sevgiyle
Yılan bile dostça bakar sevgiyle
Diken burcu burcu kokar sevgiyle
Sevgiyle çalılar güle dönüşür.
Bin can katar cana, olsa bir içim
Çiçek açar gönül her renk, her biçim
Sevgiye susamış gönüller için
Pire kadar sevgi file dönüşür.
O sevgi ki, şakıtır bülbülleri
Fetheder sihriyle tüm gönülleri
Koklanmazsa has bahçenin gülleri
Kavrulur, toz olur, küle dönüşür.
Sevgi tüm kalplerin tahtına konar
Yaralı kalplere şifalar sunar
Akarsa sevgiyle ip kadar pınar
Taşar havuzlardan, göle dönüşür.
Tarifin kısası ve sözün özü
Hak’tan rıza alır sevginin düzü
Mevlâ körüğüyle yakmazsak közü
Gönül susuz kalır, çöle dönüşür.